నీకోసం..
నిల్చుని ఉన్నా ఒక మూల
పట్టుకుని నా ప్రేమ మాల
నీ పేరే నామ జపంలా .. నీ తలపే జ్ఞాపకాల వనంలా
ఈ దోసిలి పూలు నీ కోసం
పడిగాపులు పడి ఎదురు చూస్తున్నవి
ఈ కనుకొనల కన్నీటి చుక్క
లక్ష అక్షౌహిణలంత భారవవుతున్నది.
నీ చూఫు పడని ఈ చీకటిలో
నేనుండలేకపోతున్నాను
నీ నవ్వు పూయని ఈ అమవాసని
నే చూడలేకపోతున్నాను
నీ మౌనం..
కొన్ని కోట్ల కాంతి సంవత్సరాల
దూరంలా భారంలా అనిపిస్తుంది
నీ నిశ్శబ్దం..
కొన్ని కోట్ల శత్రుఘ్నుల శబ్దంలా
మనసును విచ్చిన్నం చేస్తుంది.
నాకు నేను నచ్చలేదు
నువ్వు మెచ్చుకునే వరకూ..
నేనంటే నాకు అంత ఇష్టం లేదు
నువ్వు ఇష్టపడే వరకూ
అంతెందుకు..
నువ్వు వచ్చే వరకూ
నువ్వు చూసే వరకూ
నువ్వు నవ్వే వరకూ
ప్రపంచం ఇంత అందంగా
ఉంటుందనే తెలియలేదు..
అక్షరాలన్నీ కూడబలుక్కుని
మొరాయిస్తున్నాయి...
ఒరేయ్ పిచ్చి సన్నాసీ,
ఐదు.. ఆరు జన్మల బంధాన్ని
ఈ ఏభై ఆరు అక్షరాల్లో ఎలా
బంధించమంటావు అని.